Ιδιαιτερότητες καρδιαγγειακών νοσημάτων στο γυναικείο πληθυσμό

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Μετά από 3 δεκαετίες ερευνών αποδεικνύεται ότι οι αιτιολογικές σχέσεις μεταξύ της διατροφής και του καρκίνου είναι πολύπλοκες , συχνά ασαφείς και δεν είναι δυνατή η άμεση συσχέτιση ενός τροφίμου με τον κίνδυνο ή μη εμφάνισης καρκίνου. Αυτό συμβαίνει γιατί τα τρόφιμα αποτελούνται από ένα σύνολο ουσιών, οργανικών και μη, που ο συνδυασμός και η συγκέντρωσή τους δεν είναι σταθερά, ενώ επίσης οι βιολογικά ενεργές ουσίες ποικίλλουν στις διάφορες τροφές. Ακόμα, ο καρκίνος είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη νόσος στην ανάπτυξη της οποίας συμβάλλουν πολλοί παράγοντες: γενετικοί, περιβαλλοντικοί, λοιμώξεις, τρόπος ζωής κ.α. Έτσι οι αρχικές εκτιμήσεις που διαπίστωναν ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ συγκεκριμένων διατροφικών συνηθειών ή τροφίμων και καρκίνου, δεν επαληθεύτηκαν από πρόσφατες μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες. Είναι επίσης πιθανό οι ευνοϊκές δράσεις των τροφών να μην οφείλονται σε ένα συγκεκριμένο συστατικό , αλλά σε συνδυασμό αυτών, και θα πρέπει τα τρόφιμα αυτά να καταναλώνονται όπως είναι χωρίς να είναι απαραίτητη ή αποτελεσματική η «εξαγωγή» του ενεργού συστατικού. Παρά του ότι η χημειοπροφύλαξη επιτεύχθηκε στο εργαστήριο η κλινική αποτελεσματικότητα των τροφών δεν επιβεβαιώθηκε πάντα , ενώ οι θεραπευτικές εφαρμογές των βιοδραστικών ουσιών είναι περιορισμένες.Αυτό απαιτεί τη συνέχιση της έρευνας για τη βελτίωση της βιοδιαθεσιμότητας και των φαρμακολογικών ιδιοτήτων των ενεργών συστατικών των τροφών, καθώς επίσης και την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών δράσης τους.Το άριστο θεραπευτικό προφίλ και η φυσιολογική τους παρουσία στις τροφές, όπως επίσης και η εύκολη και οικονομική παραγωγή τους τα καθιστούν ιδανική επιλογή για την ευρείας κλίμακας πρόληψη του καρκίνου. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους ασθενείς που παρουσιάζουν ήδη άλλους παράγοντες κινδύνου όπως είναι η κληρονομική και γενετική προδιάθεση, το κάπνισμα , η παχυσαρκία κ.α. Πολλές μελέτες και ερευνητικές προσπάθειες διερεύνησαν την πιθανότητα οφέλους από τη χρήση ειδικών συμπληρωμάτων διατροφής (γλουταμίνης, αμινοξέων, λιπαρών οξέων κ.α.) στην πρόληψη και στη θεραπεία του καρκίνου.Τα αποτελέσματα όμως ήταν αντικρουόμενα. Σε ορισμένες υπήρξε όφελος, σε άλλες όμως παρατηρήθηκε αύξηση στην επίπτωση καρκίνου(41). Επομένως η χρήση συμπληρωμάτων διατροφής προς το παρόν δεν συνιστάται εκτός από ειδικές περιπτώσεις. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι η χρήση «μαγικών» και εξωτικών τροφίμων ή ουσιών που θεραπεύουν ή προλαμβάνουν τον καρκίνο, αποτελεί ανήθικη εκμετάλλευση του πόνου και της αγωνίας των ασθενών με καρκίνο , ενώ μπορεί να καθυστερήσει ή να οδηγήσει σε διακοπή της ενδεδειγμένης θεραπείας. Οι νεοπλασματικοί ασθενείς ταλαιπωρούνται συχνά από τη νόσο ή τις παρενέργειες της θεραπείας και το μόνο που δεν χρειάζονται είναι οι ψεύτικες ελπίδες από μη επιστημονικά αποδεκτές θεραπευτικές προσεγγίσεις. Τέλος θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η διατροφή είναι μία αποτελεσματική επικουρική αγωγή σε κάθε αντινεοπλασματική θεραπεία, δεν αποτελεί όμως εναλλακτική αγωγή των άλλων θεραπειών.